Miranda: Terapia zwierciadła czyli praca z podświadomością

Jedną z niekonwencjonalnych metod leczenia człowieka oraz podnoszenia jakości jego życia jest łączenie bioterapii ( lub Reiki) z terapią psychologiczną skierowaną na przeprogramowanie kodów podświadomości.

Niektórzy bioterapeuci stosują hipnozę w trakcie spotkania z pacjentem, aby uaktywnić drzemiący w nim potencjał samouzdrawiania. Np. w stanie hipnozy sugerują pacjentowi, że zmniejsza swoją postać tak, aby móc podróżować we wnętrzu własnego ciała. Prowadzą go w ten sposób do chorego organu i następnie proszą, aby sam go oczyścił z „brudów”. Po kilku takich seansach pracy z podświadomością z wykorzystaniem hipnozy, wizualizacji i przekazów energii ludzie zdrowieją nawet w przypadku chorób bardzo groźnych.

Oczywiście żadna taka metoda nie daje gwarancji wyzdrowienia, gdyż człowiek jest indywidualnością i każdy potrzebuje innej metody, która skutecznie zadziała na jego podświadomość.

Nasz organizm sam broni się przed chorobami i wirusami i potrafi się zregenerować w większym lub mniejszym stopniu, więc tego rodzaju metody są próbą uaktywnienia tej zdolności tak, żeby działała z pełną swoją mocą.

Hipnoza nie jest niezbędna, aby przeprowadzić taki seans, choć nasz umysł łatwiej przyjmuje sugestie w stanie hipnozy. Wizualizacja również może przynieść zaskakujące rezultaty.

Limor Zohar opisała metodę nazwaną Terapią Zwierciadła, która jest szczególnie zalecana bioterapeutom do zastosowania lub indywidualnym osobom w połączeniu z przekazami energii u bioterapeuty czy Reikowca.

Można ją stosować oczywiście bez bioterapii, ale zdaniem Limor Zohar połączenie tych dwóch metod daje nadzwyczajne efekty takie jak: „zanik cyst, guzków, migren, alergii, bólów krzyża, chronicznej niewydolności, reumatyzmu, długotrwałej depresji, uzależnień, zboczeń, przemocy, impotencji fizycznej i emocjonalnej, bezpłodności, autyzmu, różnych psychicznych zahamowań, a także wielu zahamowań fizycznych i emocjonalnych.”

Jej 228-stronicowa książka zawiera nie tylko dokładne instrukcje jak zastosować Terapię Zwierciadła w praktyce, ale również opowiada o wielu przypadkach konkretnych ludzi i zawiera ich opisy i doświadczenia w trakcie terapii.

Podam tylko ogólne założenia i zarys tego, jak się ją przeprowadza.

W tej terapii ważne jest założenie, że umysł ludzi jest pełen sprzeczności, gdyż prawą półkulę mózgową napędza energia miłości, a lewą półkulę napędza energia strachu.

Kolejnym ważnym wnioskiem jest założenie, że każdy człowiek jest uzależniony emocjonalnie od wielu innych ludzi- rodziców, partnera, przyjaciół itd.

Oznacza to, że wpływ na nas mają inni ludzie, od których jesteśmy zależni energetycznie (podłączenia) i łatwo reagujemy na sytuacje wywołujące lęk, które uaktywniają lewą półkulę mózgu, co sprawia, że człowiek zatraca własną indywidualność i osobowość, nie wie, kim tak naprawdę jest i nie wykorzystuje swojego potencjału do tworzenia własnego życia.

Gdy człowiek się boi czegoś, jego myśli tworzą bloki w ciele fizycznym, co może przejawić się jako choroba.

Terapia ma więc na celu usunięcie strachu, aby uaktywnić prawą półkulę mózgu i odciąć człowieka od wpływów energetycznych z zewnątrz.

Etap pierwszy

Polega na tym, aby wyobrazić sobie duszę jako zwierciadło i przyjrzeć się postaciom, jakie się w nim pojawiają. Są to wszystkie osoby, które mają na nas psychologiczny wpływ. Pacjent nie musi widzieć całych postaci, wystarczy, że widzi (wizualizuje) oczy tych osób, bo to one są istotne w tej terapii.

Etap drugi

Usuwamy postacie ze zwierciadła poprzez przenoszenie ich do ich własnych zwierciadeł, które pacjent dowolnie dla nich projektuje. Autorka książki przyrównuje to do porządkowania danych na komputerze czyli cudze pliki zostają przeniesione z osobistego katalogu do ich katalogów indywidualnych. Nie oznacza to więc usuniecie postaci dosłownie, a jedynie zmianę ich lokalizacji. Uzyskujemy w ten sposób samodzielną osobowość, która przestaje być zależna od innych oraz od ich norm i wartości czyli może zacząć myśleć samodzielnie i samodzielnie podejmować decyzje. Chodzi też o to, aby osoba decydująca się na taką terapię przestała widzieć siebie oczami innych, bo jest odrębną jednostką, dla której jej samoocena jest istotniejsza od opinii innych. Szczególnie ważne jest, aby wyeliminować sytuację, kiedy pewne osoby „tyranizują” człowieka od wewnątrz czyli cudze poglądy zapuściły korzenie w czyjejś duszy, co uniemożliwia jej swobodne wyrażenia swojej odrębności.

Etap trzeci

Czyli programowanie oczu pacjenta. Można to zrobić na 3 sposoby w zależności od indywidualnych potrzeb człowieka. W dalszym ciągu jest to programowanie mentalne.

1.Spojrzenie wyjątkowe- pacjent widzi siebie jako istotę oryginalną i niepowtarzalną, co ułatwia porzucenie wzorców pochodzących od osób zewnętrznych.

2.Spojrzenie kochające- z akceptującą miłością do siebie samego.

3.Spojrzenie czyste- wolne od chorób i lęków, oderwane od wymiaru czasu i miejsca i niezależne od nagromadzonej wiedzy.

Należy wybrać opcję najlepiej odpowiadającą pacjentowi i powinien on wizualizować swoje nowe spojrzenie w oczyszczonym zwierciadle, które należy wyłącznie do niego.

Etap czwarty

To programowanie oczu innych postaci. Wcale nie zapraszamy tych postaci z powrotem do zwierciadła, tylko pacjent wizualizuje, że swoim spojrzeniem rozjaśnia zwierciadła innych osób, a jego spojrzenie odbija się od oczu innych i powraca do niego niezmienione. Ma to wywołać niekończące się kręgi świetlne (ciągle chodzi o efekt wizualizacji) , co wpływa na zmiany w psychice pacjenta.

Osoby zainteresowane zapoznaniem się z tą metodą odsyłam do książki. Jest w niej też dużo nawiązań do tematu inkarnacji.